Są pewne smaki, które zawsze będą wprawiać mnie w błogostan. Powodują uśmiech na mojej twarzy. Przypominają dzieciństwo, wakacje, lato i beztroskie życie bez większych zmartwień. Takim smakiem są niewątpliwie knedle. Próbowałam je robić na różne sposoby Robiłam je z wodą różaną, pastą waniliową...i jeszcze w różnych wariantach. Takie proste tradycyjne są najlepsze i nikt mnie nie przekona do innych. Nie lubię gumowych klusek, takich jak piłka do tenisa. Lubię mięciutkie, delikatne, rozpływające się ustach. Truskawki do knedli najlepsze będą duże, wtedy możemy owinąć cały owoc ciastem.
Mam taki przepis na kluski ziemniaczane, gdzie nie potrafię podać proporcji, bo wszystko jest robione na oko ale z niezwykłą precyzją. Naprawdę :)
Po prostu: ugotowane, zimne ziemniaki (nie ważne ile ich jest) przeciśnięte przez praskę ułożyć w misce. Podzielić je na cztery równe części (na krzyż). Jedną część wyłożyć i do tego dołka wsypać mąkę tak aby się zrównała z powierzchnią ziemniaków. Prawda że proste :) Do tego dodajemy dwa jajka i 2 płaskie łyżki mąki ziemniaczanej. Ciasto zagniatamy i formujemy płaskie grube placki o średnicy ok 8 cm. Do każdego wsypujemy pół łyżeczki cukru i układamy dużą truskawkę. Zalepiamy ciasto dokładnie aby sok nie wydostał się na zewnątrz, bo tam zostaje cały smak.
Kluski wrzucamy na gotującą się słoną wodę. Gdy wypłyną na wierzch wyciągamy delikatnie łyżka cedzakową. Są różne warianty podawania knedli. Jedni wolą z bułką tartą i masełkiem inni zaś ze śmietaną i cukrem. Można też z jogurtem.
Smacznego :-)
5 komentarzy:
muszę i ja zrobić :)
Nie jadłam od baaardzo dawna i aż mi się zachciało;)
Rzeczywiście łatwe, dlaczego jeszcze do tej pory nie robiłam ?
Nie ma jak knedle... To również mój smak z dzieciństwa :)
Jakoś knedle były dla mnie ciągle demonem, którego nie chciałam pokonać...Kluski śląskie i kopytka robię tak samo dzieląc. Może jednak spróbuję pokonać mojego demona:-)
Prześlij komentarz