"Oddam książki w dobre ręce" powędrują do...
*****
Ania Ci
Hmmm wiesz Asiu, że ja się do tej pory nie zastanawiałam dlaczego piekę chleb? Nie dlatego, że tęsknię za smacznym pieczywem, bo tuż za rogiem " ryneczek", a na nim kilka stoisk ze smacznym chlebem... Na początku chyba dlatego, że chciałam mieć pewność tego co jem (w sensie składników), ale potem wsiąknęłam na całego... Odkryłam, że pieczenie daje mi pewnego rodzaju ukojenie, to jak przenoszenie się w inny wymiar, jak odczuwanie świata innymi zmysłami... najpierw szukam przepisu... żytni? pszenny? razowy? biały? będę się trzymać przepisu, czy korci mnie na zmiany? dodam trochę orkiszu, a może semoliny?... w nocy nastawiam zaczyn...rano odmierzam resztę składników, przesiewam mąkę, zatrudniam kiciusia a później już tylko czekam...czekam ...czekam... rośnie! ...czekam... formuję bochenek...czekam... nastawiam piekarnik... nagrzewam czerwony żeliwny garczek, wrzucam chleb i... już nie czekam spokojnie... już teraz nie mogę się doczekać, kiedy zdejmę pokrywkę i zobaczę wyrośnięty bochenek, a z piekarnika wydobędzie się intensywny cudowny zapach. Jeszcze tylko kilka minut... ehhh będzie pysznie.... nastawiam zupę... jem... skórka przyjemnie chrupie, chleb idealnie dopełnia smak warzyw... jem... i myślę sobie, że WSZYSTKO BĘDZIE DOBRZE... będzie, i już :)
Ania Ci
Ania Ci
Wybór był trudny. Wszystkie komentarze mi się podobały, ale książki są tylko dwie.
Mam nadzieję że dopełnią wasze biblioteczki i będziecie miały z nich dużo satysfakcji.
Dziewczyny wyślijcie mi proszę na skrzynkę e-mail rydzykjoanna@gmail.com adresy na jakie mam wysłać książki.
Serdecznie gratuluję i dziękuję za udział w zabawie.
Asia
Pamiętam każdy najmniejszy odcień tej chwili, gdy wyciągnęłam pierwszy bochenek z piekarnika.
Niezmiennie do dziś czuję to samo wyciągając kolejne bochenki.
Czuję czystą radość. Z rzeczy najprostszej i codziennej.
Czuję pokorę. Wobec życia i najmniejszego okruszka chleba.
Czuję szczęście. Rozjaśnia się we mnie. Ciepły bochenek chleba to także szczęście.
Piekę sama chleb, bo ważna jest dla mnie droga.
Od ziarenka zboża do bochenka.
Chcę uczestniczyć w niej na tyle, ile mogę.
Chcę czekać i czuć niepewność.
Pieczenie chleba pozwala się zatrzymać i spojrzeć na tu i teraz z perspektywy najbardziej podstawowej.
Z perspektywy miłości.
Pozdrawiam najserdeczniej,
Paulina"